شاخص موفقیت

تشریح مراحل خواب از دیدگاه دکتر چمران

دکتر چمران توی کتاب "انسان و خدا" میگن خواب در شب هنگام کاملا آرامش داره و ما آیه قرآن داریم که شب را برای استراحت آفریدیم و البته  دکتر چمران کاملا علمی بررسی میکنن که خواب باید در شب سه قسمت رو به طور پیوسته طی کنه و هر مرحله تا دو ساعت و اندی انجامش طول می کشه ...

 مرحله اول: خواب جسمانیه ؛ توی این مرحله تمام خواب هایی که می بینیم اتفاقات روزمره  و  دغدغه های روزانه  است.

مرحله دوم : بعد از مرحله اول "نفس" انسان  خواب میره و حواس  پنجگانه کاملا به حالت خواب درمیاد و در این مرحله ناخودآگاهه انسان به کار می افته و عقده های  درونی روزانه خودشون رو در قالب خوابهای مختلف نشون میدن(مثلا اگه در روز یکی کتک خورده باشه و نتونسته باشه از خودش دفاع کنه در این مرحله خواب می بینه که داره از خودش دفاع میکنه و با این عمل ناخودآگاهش از بند حقارت اون کتک خوردن آزاد می شه و دیگه درگیری روانی  در اون مورد براش پیش نمی آد)

 قبل از مرحله سوم مکانیزم بدنی انسان یک لحظه به اون کمک می کنه که از خواب عمیق درمیاد  و مثلا توی رختخواب جابجا میشه(در حالیکه ممکنه اصلا یادش هم نیاد،این یک مسئله فیزیولوژیکی هست)

مرحله سوم: خواب روحانی صورت می گیره یعنی حالا عقده ها هم از بین رفته و روح آدمیزاد در جریان قرار میگیره ؛ خوابهای این مرحله از جنس رویای صادقه است و ما در این مرحله است که اگه خوابی ببینیم که به خاطرمون بمونه  می تونیم بگیم رویای صادقه بود ه و این خواب به پیشرفت و کمال انسان کمک میکنه و روح او  رو  در  روز  هشیار میکنه...

هر مرحله حدود دوساعت وقدری طول میکشه و این باعث میشه که مرحله سوم حدود سپیده صبح قرار بگیره؛یعنی دقیقا موقع نماز صبح و هنگام پخش روزی و مناجات...

بعد از مطالعه کتاب انسان و خدا دکتر چمران یک سوال برام مطرح شد و اون اینکه پس چرا اینقدر به نماز شب و مناجات شبانه سفارش شده در حالیکه این امر در آسایش خواب خلل ایجاد می کنه؟

خب ما می دونیم که  نماز شب سفارش شده که خیلی نزدیک به نماز صبح خوانده بشه یعنی وقتی نماز شب تموم شد هنگام  اذان  صبح باشه و وقت نماز صبح،حالا اگر ما زودتر خوابیده باشیم سه مرحله خواب رو قبل از رسیدن به هنگام سپیده گذروندیم و میتونیم هم خواب کامل داشته باشیم و هم در مرحله هشیاری روح نماز شب با حضور قلب بخونیم،یعنی وقتیکه نه عقده ای داریم نه به فکر دغدغه های روزانه هستیم برای همین هم میتونیم خوب ارتباط بگیریم با خدا...   .

این شش ساعت  ،با سفارش امام کاظم علیه السلام هم کاملا مطابقت داره که میفرمایند روز  رو به چهار قسمت شش ساعته تقسیم کنیم هر چند در تقسیم ساعات روز روایات بسیاری وجود داره .

+ نگاهی به برخی آداب خواب در اسلام

  + بهترین  شرایط خو اب

نی نامه

بشنو از نی، چون حکایت میکند

واز جدائی ها شکایت میکند

 

کز نیستان تا مرا ببریده اند

از نفیرم مرد و زن نالیده اند

 

سینه خواهم شرحه شرحه از فراق

تا بگویم شرح درد اشتیاق

 

هر کسی کاو دور ماند از اصل ِ خویش

باز جوید روزگار وصل ِ خویش

 

من به هر جمعیتی نالان شدم

جفت بَد حالان و خوش حالان شدم

 

هر کسی از ظنّ خود، شد یار من

از درون من نَجَست اسرار من

 

سِرّ من از نالۀ من دور نیست

لیک چشم و گوش را آن نور نیست

 

تن ز جان و، جان ز تن مستور نیست

لیک کس را دیدِ جان دستور نیست

 

آتش است این بانگِ نای و، نیست، باد

هر که این آتش ندارد، نیست باد

 

آتش ِعشق است کاندر نی فتاد

جوشش عشق است کاندر می   فتاد

 

نی حریف هر که از یاری بُرید

پرده هایش پرده های ما درید

 

همچو نی زهری و تریاقی که دید ؟

همچو نی دمساز و مشتاقی که دید ؟

 

نی حدیث راهِ پُر خون میکند

قصه های عشق ِ مجنون میکند

 

دو دهان داریم گویا همچو نی

یک دهان پنهانست در لبهای وی

 

یکدهان نالان شده سوی شما

های و هوئی در فکنده در سما

 

لیک داند، هر که او را منظر است

کاین دهان این سری هم، زآن سَر است

 

* دمدمه این نای از دمهای اوست

های و هوی روح از هیهای اوست

 

محرم این هوش، جز بی هوش نیست

مر زبان را مشتری، جز گوش نیست

 

گر نبودی ناله نی را ثمر

نی جهانرا پُر نکردی از شکر

 

در غم ما روزها بیگاه شد

روزها با سوزها همراه شد

 

روزها گر رفت، گو رو، باک نیست

تو بمان، ای آنکه چون تو، پاک نیست

 

هر که جز ماهی، ز آبش سیر شد

هر که بی روزیست، روزش دیر شد

 

درنیابد حال پخته، هیچ خام

پس سخن کوتاه باید، والسلام

 

باده در جوشش گدای جوش ِ ماست

چرخ در گردش اسیر هوش ِ ماست

 

باده از ما مست شد، نی ما از او

قالب از ما هست شد، نی ما از او

 

بر سماع راست هر تن چیر نیست

طعمه هر مرغکی انجیر نیست

 

بند بگسل، باش آزاد، ای پسر

چند باشی بند سیم و بند زر

 

گر بریزی بحر را در کوزه ای

چند  ُگنجد؟ قسمت یک روزه ای

 

کوزۀ چشم حریصان پُر نشد

تا صدف قانع نشد، پُر دُرّ نشد

 

هر که را جامه ز عشقی چاک شد

او ز حرص و عیب کلـّی پاک شد

 

شاد باش ای عشق ِ خوش سودای ما

ای طبیب جمله علتهای ما

 

ای دوای نخوت و ناموس ما

ای تو افلاطون و جالینوس ما

 

جسم ِ خاک از عشق بر افلاک شد

کوه در رقص آمد و چالاک شد

 

عشق، جان طور آمد عاشقا

طور مست و، خَرّ موسی صاعقا

 

سّر، پنهان است اندر زیر و بم

فاش اگر گویم جهان بر هم زنم

 

آنچه نی میگوید اندر این دو باب

گر بگویم من، جهان گردد خراب

 

با لب دمساز خود گر جفتمی

همچو نی من گفتنیها گفتمی

 

هر که او از همزبانی شد جدا

بینوا شد، گر چه دارد صد نوا

 

چون که  ُگل رفت و گلستان در گذشت

نشنوی زآن پس ز بلبل سر گذشت

 

چونکه  ُگل رفت و گلستان شد خراب

بوی  ُگل را از که جوئیم؟ از  ُگلاب

 

جمله معشوق است و، عاشق پرده ای

زنده معشوق است و، عاشق مُرده ای

 

چون نباشد عشق را پروای او

او چو مرغی ماند بی پر، وای، او

 

پَر و بال ِ ما کمندِ عشق اوست

مو کشانش میکشد تا کوی دوست

 

من چگونه هوش دارم پیش و پس ؟

چون نباشد نور یارم پیش و پس

 

نور او در یَمن و یَسر و تحت و فوق

بر سر و بر گردنم چون تاج و طوق

 

عشق خواهد کاین سخن بیرون بود

آینه غمّاز نبود، چون بود ؟

 

آینه ات دانی چرا غمّاز نیست ؟

زآنکه زنگار از رخش ممتاز نیست

 

آینه کز زنگ آلایش جُداست

پُر شعاع نور خورشید خداست

 

رو تو زنگار از رُخ او پاک کن

بعد از آن، آن نور را ادراک کن

 

این حقیقت را شنو از گوش ِ دل

تا برون آئی به کلی، زآب و گِل

 

فهم اگر دارید، جان را ره دهی

بعد از آن، از شوق، پا در ره نهید